Կարդում եմ՝ Նիսի քաղաքապետ Քրիստիան Էստրոզին ամոթանք է տալիս Շառլ Միշելին, թե․ «Ադրբեջանի նախագահը բռնապետ է, որի ձեռքերին հայերի արյունն է։ Այս ձեռքսեղմումը ամոթալի է, քանի որ այն վիրավորում է հայ ժողովրդին և նրանց հիշատակը, որ դեմ են արտահայտվել Արցախում էթնիկ զտումներին...

«Նարեկացի» արվեստի միությունում տեղի ունեցավ ՝ «Նոր գրքի շեմին» խորագրով հանդիպում բանաստեղծ ՀՐԱՆՏ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆԻ հետ:

Երկու օր առաջ հայտնի դարձավ, որ Իսրայելի ռազմավարական պլանավորման նախարար Ռոն Դերմերն անցյալ շաբաթ բանակցությունների համար գաղտնի այցով ժամանել է Ռուսաստան՝ քննարկելու իսրայելա- լիբանանյան հակամարտության դեէսկալացիան: Հայտնի չէ՝ Ռուսաստան այցելելու նախաձեռնությունը Թել Ավիվի՞նն է եղել, թե նախարարը ՌԴ է ժամանել Մոսկվայի հրավերով:

Տագնապի, վշտի զանգը նորից ղողանջում է, սակայն չենք սթափվում։ Հայաստանի ամեն ոլորտում բարդակ է։ Բանակում առկա բարդակը, ոչ կանոնադրական հարաբերությունները, սպաների կողմից իրավիճակին չտիրապետելը, բարձիթողի վիճակը հանգեցնում են ոչ մարտական պայմաններում մահվան բազում դեպքերի, օջախներ են խավարում...

Մտերմական շրջանում Միկոյանը քանիցս ասել էր, թե հոգով պատրաստ է ցանկացած պատժի 1937-ին Ստալինի հետ գործակցած լինելու համար և ավելացրել, որ եթե ինքը հրաժարվեր և այն ժամանակ մեկ ուրիշը գար Հայաստան, հետևանքները անհամեմատ դաժան կլինեին: Քիչ է շրջանառվում նաև այն փաստը, որ նա այն ժամանակ անդրկովկասյան և հայաստանյան ղեկավար մարմիններին թողել է 21 հոգու ցուցակ, պարտավորեցնելով ոչ մի դեպքում ձեռք չտալ այդ մարդկանց, որոնց կորուստը ճակատագրական կլիներ հայերիս համար:

Պետք է թիրախավորվեն ու հանրային պարսավանքի արժանանան բոլոր այն հաստատությունները, որոնք սպասարկեցին 2018 թ․ «թավշյա» դավադրությունը՝ դառնալով մերօրյա ազգային աղետի համահեղինակներ։

Տրանսպորտի թանկացումը, իհարկե, շատ լուրջ խնդիր է և ես միանշանակ դեմ եմ արտահայտվում այդ նախագծին ու խորագին զզվանք եմ հայտնում քաղաքային իշխանություններին։

Կառավարության ծրագրով առողջության համապարփակ ապահովագրության ներդրումը պետք է մեկնարկեր 2024 թվականի հուլիսից, ապահովագրական հիմնադրամի ստեղծումով, ինչը չի իրակականացվել...

Ձեր նշած երեք` ներկա ընդդիմություն, ճաքեր իշխանական բուրգում, երրորդ ուժի առաջացում, չեն կարող Հայատանում իշխանափոխություն կատարել:

Ամիսներ շարունակ բազմաթիվ լրատվամիջոցներ, քաղաքական գործիչներ, վերլուծաբաններ ճամարտակում էին, որ պետք է բոյկոտել COP29- ը, միջազգային հանրությունը պիտի պարտադրի Ադրբեջանին ազատ արձակելու հայ ռազմագերիներին և Արցախի ղեկավարությանը։ COP29 կոչվող այդ շապիտոյի բացման իր ելույթում Ադրբեջանի երկարավիզ ուղտը խանդավառված խոսեց իր հաղթանակի, պատմական արդարության և տարածքային ամբողջականության մասին։ Իսկ ներկաները, ինչպես ծառի տակ մակաղող ոչխարի սուրու, լուռ որոճում էին։ Կարծես չի եղել 120 հազար հայի բռնի տեղահանություն, չի եղել պատերազմական հանցագործություն, ոչինչ չի եղել։